Wat doe je als moeder komt te overlijden en het kringetje om haar heen is nog maar heel klein?
Het is goed je te realiseren dat je ook bij een uitvaart buiten de vaste kaders kunt denken. Een begrafenis-met-plechtigheid-in-de-aula-en-condoleance-met-koffie-en-cake-na, is wat veel mensen zich wensen, maar hoeft lang niet voor iedereen passend te zijn. Zeker niet wanneer het gezelschap heel klein is.
Een paar jaar geleden begeleidde ik een uitvaart waarbij moeder uitdrukkelijk gezegd had dat ze geen afscheidsdienst met mooie speeches wilde. Besloten werd om rechtstreeks naar de begraafplaats te gaan waar moeder bij vader zou worden begraven.
Het werd een uitvaart die veel indruk op me maakte. Niet alleen omdat het afscheid liefdevol was, maar ook door het respect dat door de medewerkers van het verzorgingshuis betuigd werd.
Het verzorgingshuis waar moeder woonde staat midden in het drukke centrum van Groningen, parkeren is daar lastig. Men piekerde over de problemen voor volgauto’s voor vervoer naar de begraafplaats. Mijn suggestie om dan gebruik te maken van de Uitvaartbus werd aangegrepen. Moeder hield weliswaar van stijlvol, maar het feit dat ze dan nog met iedereen samen was, had ze waarschijnlijk ook heel mooi gevonden.
Vanaf het parkeerterrein van de begraafplaats reed de familie met de Uitvaartbus naar het verzorgingshuis om moeder op te halen. In het verzorgingshuis stonden ter afscheid de overige bewoners in de gang, één van de medewerkers sprak een kort ‘in memoriam’ uit en een schoonzoon speelde piano.
Daarna werd de kist door de familie uitgedragen. De angst dat het tot een schoolreisje zou verworden was totaal ongegrond, daarvoor verschilt deze bus ook te veel van een schoolreisbus. Ingetogen, maar vooral samen reden we naar de begraafplaats. Bij het graf werd nog een kort afscheidswoord gesproken door één van de zonen voordat de familie de kist liet zakken.
De familie ging daarna –nu weer met eigen vervoer- buiten de stad lunchen. Mark van de Poel van de Uitvaartbus at bij mij thuis een kop soep, waarna ik van de gelegenheid gebruik maakte om de bus in mijn eigen omgeving op de foto te zetten.
